Pierwszy wernisaż rysunku Oli Sip odbył się w gryfowskiej galerii w grudniu 2016 roku. Pochodząca z Kudowy Zdroju, wówczas od trzech lat mieszkająca w naszym mieście artystka, zaprezentowała po raz pierwszy swoją twórczość gryfowskiej publiczności. Goście docenili talent Oli, wystawa zebrała doskonałe recenzje. Po dwóch i pół roku Ola zdecydowała się na kolejną wystawę. Od czasu pierwszego wernisażu dużo się zmieniło. Przed publicznością w galerii zaprezentowała się już o wiele dojrzalsza artystka. Zmienił się styl i technika tworzenia, w której pierwsze skrzypce gra obecnie węgiel. Dużo się zmieniło także w życiu prywatnym Oli, obecna wystawa w pewnym stopniu odzwierciedla towarzyszące jej przez ten czas emocje.

Wystawę artystka zatytułowała Chaos, poniżej fragment tekstu, który tytuł tłumaczy: „Zamęt. Nieuporządkowanie. Bezład. Pojawił się we mnie już dawno. Chyba nie pamiętam, kiedy. Brak możliwości zapanowania nad nim jest jego cechą szczególną. Bo czy w innym przypadku mógłby nosić swą piękną nazwę...? Chaos to nie tylko moja osobowość. To nie tylko ślady, jakie nosi moja przeszłość. To też nie jest bałagan, jaki wokół siebie tworzę. Chaos to przede wszystkim emocje, nakreślone wydarzeniami, które trwale odbiły się skazami na umyśle i ciele. Chaos to ekspresja, którą wyrażam to, co jest niewypowiedziane. Bo słowa są za małe. Nieważne. Wyrażanie emocji to za małe gesty. To, co toczy się w głowie, w uczuciach i w emocjonalności jest najwięcej warte. Niewypowiedziane, niewykrzyczane. Niełatwe jest uwolnienie tego. Ale kreska, plama, wydźwięk chaotycznej, brudnej, muzyki, wyżej nakreślone emocje - pozwalają wyzwolić to, co kotłuje się wewnątrz. Ostatnimi czasy spotkało mnie wiele śmierci i utraty. Wznieciło to chaos w mym umyśle. To, co od dziś jest przedstawione tutaj, w bibliotece, to wyrzut emocji, niewypowiedzianych uczuć, to nie tylko portrety i rysunki - to pociągnięcia ręką kierowaną chaosem: żalem, gniewem, spokojem, miłością, bezsilnością, depresją, euforią, wściekłością i tymi wszystkimi uczuciami, które noszą każde po jednej nazwie, a są upstrzone miliardami najróżniejszych odcieni. Dodałam do tego piękno, które mnie inspiruje. Znane lub anonimowe. Wyrażone kreską, plamą, wymazane, roztarte, zatarte - by zyskać wizualne pojęcie chaotyczności - realne, optycznie trójwymiarowe, lecz złożone z pozornie bezładnych, emocjonalnych pociągnięć. Ta sztuka to chaos, średnia mych emocji...”

Zapraszamy serdecznie do obejrzenia wystawy w godzinach pracy gryfowskiej biblioteki. Naprawdę warto!

M.

Galeria zdjęć